تپه ها در دفینه یابی
تپه ها اهمیت ویژه ای در دوره های باستان داشته اند و یکی از فاکتورهای اساسی محیط های باستانی محسوب می شوند.
سه دسته تپه در باستان شناسی وجود دارد :
- تپههای طبیعی
- تپههای دستساز
- تپههای آوار شده
تپههای طبیعی به صورت محسوسی مشخص بوده به شکلی که هیج نماد و نشانه ای در آنها یافت نمی شود , البته امکان یافت شدن قبر بر روی آنها وجود دارد.
تپههای دست ساز برای دفینه گذاری و برای ایجاد مقبره پادشاهان و حاکمان محلی ساخته می شده اند و پس از تدفین روی آن را یا لایه های خاک و سنگ و قلوه سنگ میپوشاندن.
تپههای آوار شده که حاصل از آوارشدن و خراب شدن یک سازه و ساختمان بوده بر اثر زلزله یا جنگ یا فرسودگی یا دیگر عوامل طبیعی به وجود می آید. این نوع تپهها دارای بار نیستن و نهایتا دارای خرده اموال، و اگر برج نظامی باشد شامل ادوات جنگی و رزمی میباشد؛ مثلا جام حسنلو که ازچنین مکان هایی بدست آمده ولی این نوع واقعا خطرناک ترین تپهها هستن؛ چون احتمال داره اتاق یافت شده ریزش کند و تخریب کامل شود درکل ارزش وقت گذاشتن ندارند.
چندین نکنه در خصوص تپهها :
– کاوش در تپهها کاری سخت و پر خطر می باشد
– تپهها دارای یک راه ورود ویک راه خروج هستن، راه ورودی دارای تله میباشد، و راه خروج از بیرون مسدود شده
– تپههای سلطانی یا سلطان تپهها ازبهترین نوع تپهها هستن
– تپه دستی حالت هرمی داره
– ورودی تپه از داخل تپه نیست و برای جلوگیری از رانش آن خشت گذاری کرده اند
– در بعضی از مکان ها میبینید که چندین تپه مخروطی از کوچک به بزرگ وجود دارد، که یکی از آنها تپه ی شاهی و مابقی آنها حکمران بوده اند.
– تپه ای که در کویر مشاهده شود در صورتی ارزش کاوش را داراست که نشانی از آب مانند چشمه و یا آب انبار در اطراف آن باشد
دیدگاهی بنویسید