محیط های اسمی و دارای گنج در باستان

اسم ها و روایت های محیطی در مبحث گنج یابی و دفینه یابی. در گذشته مناطق مختلف برای تقسیم بندی جغرافیایی دارای عناوین خاصی بودن، که نوع اسم ، محیط و منطقه رو متمایز میکرده یعنی بر اساس اسم مشخص میشد کاربرد محیط یا اون منطقه چی بوده است. در ادامه درباره محیط های اسمی و دارای گنج بیشتر مطالعه کنید.

مثلا در نسخه های گنج ، اولین شاخصه نسخه ها، وجود اسم ها هستند. برای همین هست که در تفسیر عکسها میپرسیم محیط اسم‌ داره یا خیر؟

محیط های اسمی و دارای گنج

وقتی یک محیط اسمی دارید و قلعه تو محیط دارید، و یک محیط عریض دارید مثل دره شاهی یا دره سلطان، یا شاه نشین و… قطعا بدونید که هم مقبره رو داره محیط و هم تپه مالیاتی یا خزانه، که هر محیط اسمی متراژ و مدار خاص خودشو داره. باید به این موارد دقت کافی داشته باشید

گاهی شما در محیطی میبینید سنگی وجود داره که نماد نیست یعنی تراشه ای خاص که یک نماد رو ایجاد کرده باشند رو ندارید، ولی میبینید سنگو به اسم میشناسن ، یا یک چشمه دارید که به اسم میشناسن، یا یک کوه یا غار، که اینها همون کارهای نسخه داری هستن که اسم گذاری شدند و تو نسخه قید شدند؛ البته اسم باید باستانی باشه و باید با محیط و برخی اصول و قواعد همخونی داشته باشه

براساس اسم ها دوره و نوع کار هم بدست میاد

• مثلا محیط شاهزاده یا ۲خواهر که محیط مقدس هستن که مشخص میشه مربوط به دوره ساسانی هستن.
• یا پسوند شیطان یا جن مربوط به هخامنشیان.
• در این میان روایت ها نیز مهم هستن که بنوعی آدرس دهنده هستن؛ خب باید ببینید آیا روایتش بازدارنده هست یا ایجاد ترس، یا حالت تقدس و… که طبق اون روایت یعنی ساده بگم از روایت واسم ها آدرس میگیریم.