نشانه گذاری برای گنج در باستان چگونه انجام می شده؟

نشانه گذاری برای گنج در باستان چگونه انجام می شده؟
در باستان تقریبا برای همه اموالی که توسط پادشاهان و حاکمان و یا حتی راهزنان و مردمان عادی و افراد مذهبی پنهان می شد، نشانه گذاری انجام می شد.

نشانه گذاری ها به منظور یافتن دوباره اموال بعد از گذشت سالیان انجام می شد و از آثاری مانند آثار سنگی و طبیعی و طول و عرض جغرافیایی استفاده می شد.

نشانه گذاری برای گنج تجار و مسافران چگونه انجام می شد

از آثاری که برای دفینه گذاری پیش از اسلام انجام می شد “چراغدان” یا “میل” بود. میل راهنما را مسافران می ساختند

میل چیست؟ در باستان برای اینکه در مناطق کویری بعلت گرما، رفت و آمد کاروانها موقع شب انجام می شد، مسیریابی ها علاوه بر ستاره شناسی توسط ستونهای آتشدان بلندی که به دستور حاکم منطقه فردی مامور بود به هنگام شب بر بالای این ستون آتش روشن کند انجام میشد. این ستون میل نام داشت و بلندای آن حداقل شش متر بود که از دوردست دیده شود.
پس از حمله اعراب به کشور نام این میل های آتشدان به “منار” به معنی محل آتش تغییر کرد

دقت کنید در مسیرهای مالرو چنین ستونهایی برای تجار یا افراد عادی نشانه عالی بود، به این معنی نیست که کنارشون مواردی دفن کنند، خیر، بلکه براساس جهت های دلخواه و مسافتهای دلخواد اموالی دفن میشد.