دانلود کتاب مسیر رجال الغیب در روزهای ماه

کتاب مسیر رجال الغیب در روزهای ماه: رجال غيب، در عرفان گروهى از بندگان خاص خدا كه پوشيده از انظار مردم زندگى مى كنند. بحث رجال غيب در متون عرفانى جسته گريخته و نامنسجم مطرح شده است. از منظر انسان شناسى عرفانى، رجال غيب گاه همان اولياءاللّه*اند كه سلسله مراتبى دارند و تعدادشان معيّن نيست، گاه ذيل طبقه اولياءاللّه قرار مى گيرند و تعدادشان محدود و معيّن است و گاه نه اولياءاللّه اند و نه در طبقه ايشان، بلكه خود در طبقه ويژه «ابدالان» قرار مى گيرند و تعدادشان نيز معيّن است. بنابراين، در كتب صوفيه دو رويكرد متفاوت درباره رجال غيب وجود دارد: در يكى، غيب صفت گروهى از بندگان خداوند است و از اين جهت اخيار، ابدال، ابرار، اوتاد، نقبا، نجبا، قطب، خضر، الياس، ادريس و عيسى همه از رجال غيب اند و در ديگرى، رجال غيب طبقه اى از بندگان خاص خداوند به شمار مى روند (← ادامه مقاله).صوفيه غالبآ بحث رجال غيب را ذيل برخى احاديث نبوى آورده اند.

براساس يكى از اين احاديث، كه بيشتر در كتب صوفيه نقل شده است، خداوند ۳۵۶ بنده خاص دارد كه به شش طبقه سيصدتنان (اخيار)، چهل تنان (ابدال*)، هفت تنان (ابرار)، پنج تنان (اوتاد)، سه تنان (نقبا) و يك تن (قطب يا غوث) تقسيم مى شوند. طبقه اول از حيث قلبى در مرتبه آدم، طبقه دوم در مرتبه ابراهيم، طبقه سوم در مرتبه موسى، طبقه چهارم در مرتبه جبرئيل، طبقه پنجم در مرتبه ميكائيل و طبقه ششم در مرتبه اسرافيل اند. از هرطبقه هر كس بميرد، يك تن از طبقه فروتر جايگزين او مى شود و در آخرالزمان بر سيصد تن كسى اضافه نخواهد شد، بلكه، به تدريج، از تعداد افراد اين طبقات به ترتيب كاسته مى شود تا به قطب مى رسد و چون قوام عالم به قطب است، آنگاه كه او بميرد و كس ديگرى نباشد كه بر جاى او بنشيند، قيامت بر پا مى شود (هجويرى، ص ۳۲۱؛ نسفى، ۱۳۵۹ش، ص ۷۹ـ۸۰؛ همو، ۱۳۴۱ش، ص ۳۱۷ـ۳۱۸؛ قس چرخى، ص ۱۷ كه رجال غيب را هفت طبقه دانسته است).از ويژگيهاى رجال غيب اين است كه كسى آنها را نمى شناسد.

فروشگاه کتاب های الکترونیکی طلسم ها دربرگیرنده مجموعه کتاب های علوم غریبه، علوم خفیه، هیپنوتیزم، انواع فال، دعانویسی، تقویم همسران، انواع اذکار و ارتباط با ارواح  می‌باشد.

ویژگی های رجال الغیب در کتاب مسیر رجال الغیب در روزهای ماه
برخی از صفات آنها بدین شرح است:

1. اهل خشوع اند و آهسته سخن می گویند، زیرا در همه حالات تجلی رحمان بر آنها غلبه دارد:

صداها در مقابل خدای رحمان خاشع می گردد و جز صدایی آهسته نمی شنوی.1

2. از چشم مردمان پنهان هستند و تنها حضرت حق است که آنها را می شناسد. او شاهد آنهاست و زیر زمین و آسمان از نگاه و شناخت دیگران نهانند.

3. فقط خدای سبحان را می خوانند.

4. مصداق این آیة شریفه هستند که می فرماید: «بندگان خدای رحمان کسانی اند که روی زمین به نرمی گام برمی دارند و چون نادانان ایشان را طرف خطاب قرار دهند با ملایمت پاسخ می دهند».2