آیین تدفین دوره های مختلف و نوع قرارگیری مقبره ها در باستان
تدفین از زمان های بسیار دور در بین مردمان باستان رایج بوده و اموات به شیوه های خاصی دفن می شدند. نوع قرار گیری مقبره ها و آیین تدفین دوره های مختلف به این شرح بود
نوع قرار گیری مقبره های ادوار مختلف و آیین تدفین
- گور سفالی سنگی، عیلامیان در ارتفاعات و پشت به آب ها رو به جنوب قرار میگرفتند
- گورهای خمره ای پارتیان، رو به جهت جریان آب در شیب بودند
- گورهای سردابه ای که با گورهای خمره ای شباهتی هم دارند با سر پله و طاقچه دار از تابوت سفالی
- آیین تدفین مهرپرستان مخالف جهت سبلان بودند
- گوردخمه ای در شیب تند در دل صخره های کنگره دار در امتداد شیب قرار داشتند
- گورهای چاهی بسیار کمیاب هستن و در انتها به راهرویی متصل میشوند
- گورهای معابد در مقابل معابد درون غارها قرار دارند
- گورهای حفره سنگی کم عمق در دل کوه ها و صخره ها هستند
- گورهای صخره ای شبیه حفره سنگی ولی عمیق ترو گاها از شکافهای عمودی وافقی طبیعی هم استفاده شده و در جهت جنوب مطلق قرار می گیرند
- گورهای گودالی پارت و ما قبل تاریخ به شکلی بود سنگ های کناری نامرتب و رو به طلوع آفتاب جنوب شرقی و در شیبی ملایم قرار داشتند
- تدفین تابوتی در اطراف چشمه ها هستند
- قبور مخفی زروانیان رو به جنوب غرب نزدیک آب وبیشتر درخاک هستند
- قبور سرداران و پادشاهان به هنگام نبرد در ارتفاع و رو به مناظر زیبا و محلی صاف انتخاب میشده که در غرب آن محل گذر آب یا چشمه بود
- دخمه های سنگی بزرگ در دامنه های شمالی کوه
چطور بفهمیم که یک قبر متعلق به چه دوره ای هست؟
دوره عیلامیان
در آیین تدفین قبور در مقامات واشراف زادگان در عیلامیان بصورت دخمه در غارها هست براین باور که غارها همان رحم مادر انسانهاست وبرای تولد دوباره باید به روش دخمه گذاری در عمق غارها صورت میگیرد در کاوشهای باستانی در این دوره دیده شده که روی صورت این اشخاص هم ماکسی از صورت شخص بصورت سفالی بوده
در دوره مادها بصورت گوربردی هست به این صورت که داخل سنگ ها در محیط سنگلاخی بصورت یک اتاقک کوچک در دل صخره کنده شده و بصورت پلمپ شده یا بصورت سنگ چفت شده رو جسد یا سنگ از زیرکنده شده وجسد در آن قرار داده شده. این قبور بیشتر در کنار چشمه ها و رودخانه ها دیده شده است.
اما از دوره مادها به بعد دربین عموم بصورت قبور خر سنگی بوده تا اواخر اشکانی اما برای بزرگان در هخامنشیان بصورت گور دخمه ها یا برج خاموشی بوده یعنی ارامگاه شخص بزرگ در ارتفاعات مشرف بر قلمرو حکومتش بنا می شد.
در دوره هخامنشیان قبل از فوت پادشاه خودش دستور ساخت ارمگاهش رو میداد. مانند تخت رستم درشیراز ،دخمه داریوش بزرگ دستور ساخت این ارمگاه رو داد.
دوره هخامنشیان بهترین زمان و قانونمندترین دوره بر احترام به عقاید و آیین ها بوده
اما دوره اشکانیان بصورت گور خمرها و مقبره هست اما به چه صورت؟ چون اشکانیان بیشتر از ۴۷۰سال بر ایران حاکم بودن وبیشتر از ۴۰۵سال در ۲۹دوره پادشاهی حکومت اشکانیان در جنگ بودن. اگر در جنگی فرمانده یا حاکمی کشته میشد، قبر او بصورت یک مقبره در عمق وبقیه افراد یعنی سربازان و عموم بصورت خمره ای روی قبر شخص بزرگ بصورت هرمی چیده یا دایره ای و تخم مرغی که قبر شخص بزرگ در عمق و رعیت روی قبر او دفن میکردن البته در ایین ارامنه ها هم وجود دارد این ایین اما بصورت دیگری می باشد. پس اکثر قبور اشکانی بصورت خمره ای هست
در ساسانیان
قبر بصورت استودان هست اما چطور؟ قبور مردان وزنان از هم جدا، قبور اشراف زادگان و مغان هم جدا از عموم، در این ایین وقتی شخصی که فوت میشد او را در برجی در ارتفاعات آویزان میکردن، و پرندگان لاشه اورا در هم میدریدن و بعد جداشدن گوشت از استخوان اسکلت را در مقابل نور خورشید اویزان میکردن تا استخوانها خشک شود.آمنها به این باور بودند که نور خورشید گناه رو از استخوان پاک میکند.
کتاب آیین ها و روش های تدفین در این مطلب برای شما دوستان عزیز قرار داده شده تا با روش های دفن مردگان در زمان های باستان آشنایی داشته باشید. این کتاب به شما کمک می کند تا هنگام برخورد با اجساد یا کاوش قبور باستانی هنگام مشاهده موارد این چنینی از جزییات و قدمت منطقه آشنایی کامل داشته باشید
برای خواندن ادامه مطلب و مطالعه بیشتر بر روی کتاب آئین تدفین کلیک کنید
دیدگاهی بنویسید